«Είναι καθήκον της Πολιτείας να σέβεται, να μεριμνά και να τιμά, αυτούς που αποτελούν το οξυγόνο της Κοινωνίας μας, εκείνους, που με το έργο τους βαθαίνουν και ανανεώνουν την αντίληψή μας για τον κόσμο» τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου παρασημοφορώντας στο Προεδρικό Μέγαρο καταξιωμένες προσωπικότητες των Γραμμάτων και των Τεχνών, που έχουν διαγράψει την δική τους μοναδική πορεία, χαρίζοντας στο ελληνικό και διεθνές κοινό μοναδικές στιγμές συγκίνησης.
Ειδικότερα, σε ειδική τελετή η κυρία Σακελλαροπούλου απένειμε τα παράσημα:
Του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος στον πεζογράφο και σεναριογράφο Θανάση Βαλτινό.
Του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος του Φοίνικος στον κόντρα τενόρο Άρη Χριστοφέλλη.
Του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος της Τιμής στον ποιητή και κριτικό Νάσο Βαγενά, στον ποιητή Μιχάλη Γκανά, καθώς και στους ζωγράφους Αλέκο Λεβίδη και Γιώργο Ρόρρη.
Του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος της Ευποιΐας στη συγγραφέα Ρέα Γαλανάκη, στη σολίστ Δόμνα Ευνουχίδου, στην Διευθύντρια και Επιμελήτρια του Μουσείου Καποδίστρια στην Κέρκυρα, Ντάρια Κοσκόρου, στην πιανίστα διεθνούς φήμης Ντόρα Μπακοπούλου και στην καταξιωμένη ηθοποιό του θεάτρου Ρένη Πιττακή.
Κατά τον χαιρετισμό της στην έναρξη της τελετής, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόνισε ότι «σήμερα τιμάμε δημιουργούς και ερμηνευτές, που με τα βιβλία τους άνοιξαν δρόμους στη Λογοτεχνία μας, με την Ζωγραφική τους εισέδυσαν στην ανθρώπινη μορφή και το ελληνικό τοπίο για να αποκαλύψουν την ουσία τους, με τις μουσικές ερμηνείες τους ή με τις μεταμορφώσεις τους επί σκηνής, μας μύησαν σε μια «τελετή αποκάλυψης», για να χρησιμοποιήσω μια φράση του Μάνου Χατζηδάκη.
Επισήμανε, επίσης, «αισθάνομαι πως σήμερα επιτελώ ένα χρέος απέναντι στους ανθρώπους του πολιτισμού που παράγουν αξίες, ομορφιά, στοχασμό και μας καλούν να τα μοιραστούμε. Και είναι εδραία η πεποίθησή μου ότι είναι καθήκον της Πολιτείας να σέβεται, να μεριμνά και να τιμά αυτούς που αποτελούν το οξυγόνο της κοινωνίας μας, εκείνους που με το έργο τους βαθαίνουν και ανανεώνουν την αντίληψή μας για τον κόσμο».
Αναφερόμενη στον Νάσο Βαγενά, υπογράμμισε : «εμπλούτισε τον θεωρητικό λόγο με την γνωστική του σκευή, προσέγγισε τη λογοτεχνική μας παράδοση με οξυδέρκεια ως κριτικός, και με το παιγνιώδες, ειρωνικό και σαρκαστικό ποιητικό του έργο αφήνει πάντα να διαφανεί, πίσω από το σκώμμα, το αγωνιώδες, υπαρξιακά ταλανισμένο πρόσωπο του ποιητικού υποκειμένου».
