Με το βλέμμα στον ουρανό σήμερα Κυριακή για τις Περσείδες

 

Πλησιάζει το φετινό, θερινό, «ραντεβού» μας με τους Περσείδες, την εντυπωσιακή βροχή από πεφταστέρια. Το εντυπωσιακό θέαμα θα κορυφωθεί τα μεσάνυχτα της Κυριακής 12 Αυγούστου προς ξημερώματα 13 Αυγούστου, στον ουρανό της Ελλάδας και εν γένει του βόρειου ημισφαιρίου.

Οσοι υπομονετικά θα περιμένουν τη μεγάλη στιγμή με το βλέμμα στραμμένο στον ουρανό, θα αποζημιωθούν έτι περαιτέρω, καθώς φέτος έχουμε νέα Σελήνη σήμερα, πράγμα που σημαίνει ότι το φεγγάρι θα είναι ιδιαίτερα μικρό, οπότε ο ουρανός θα είναι σκοτεινός και τα πεφταστέρια θα αναδειχθούν ακόμα περισσότερο. Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι θα βλέπουμε 60 με 70 ανά ώρα. Βέβαια, απέχουμε ακόμα από το ρεκόρ του 1993, χρονιά κατά την οποία, σύμφωνα με τη NASA, τα πεφταστέρια ανά ώρα είχαν φθάσει τα 300, ενώ πέρυσι τα 200. Το φαινόμενο άρχισε στις 17 Ιουλίου και σταδιακά θα κορυφωθεί έως τις 24 Αυγούστου.

Τα πεφταστέρια, που συνήθως έχουν βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητα σχεδόν 60 χλμ. το δευτερόλεπτο και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 100 χλμ., οπότε και αρχίζουν να γίνονται ορατά από τους παρατηρητές. Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με μεγάλη ταχύτητα, διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση (1.650 βαθμοί Κελσίου), αφήνοντας πίσω τους φωτεινά ίχνη. Οι Περσείδες –που καταγράφηκαν για πρώτη φορά από Κινέζους αστρονόμους το 36 μ.Χ.– προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται κάθε 133 χρόνια με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αστρονόμους Λιούις Σουίφτ και Χόρας Τατλ (των οποίων φέρει το όνομα), διαθέτει έναν τεράστιο πυρήνα διαμέτρου περίπου 26 χιλιομέτρων, πολύ μεγαλύτερο από τον αστεροειδή με διάμετρο δέκα χιλιομέτρων, ο οποίος είχε πέσει στη Γη πριν από 66 εκατ. χρόνια και εξαφάνισε τους δεινόσαυρους.

Μπορεί ο θεατής των Περσείδων να έχει την εντύπωση ότι έρχονται από βόρεια-βορειοανατολικά, από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, απ’όπου πήραν και το όνομα, εμφανίζονται όμως σε όλα τα σημεία του ουρανού. Το μυστικό για να δει κανείς και να φωτογραφίσει μια βροχή διαττόντων, είναι το οπτικό πεδίο του να περιλαμβάνει ένα όσο γίνεται μεγαλύτερο τμήμα σκοτεινού ουρανού. Εξυπακούεται ότι για μια πετυχημένη φωτογραφική λήψη χρειάζεται χρόνο, υπομονή, ταλέντο και τύχη.
kathimerini.gr