Ένα μεγάλο αφιέρωμα του advendure.com στο Παρανέστι και στο Virgin Forest Trail 2017

Οι Αγώνες Βουνού Παρθένου Δάσους Παρανεστίου όπως είναι η επίσημη ονομασία τους ή … πολύ πιο απλά Virgin Forest Trail όπως έχουμε συνηθίσει να τους αποκαλούμε, αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες διοργανώσεις τρεξίματος στην Ελλάδα με αγώνες από 10 χιλιόμετρα έως και 100 μίλια όπου εκατοντάδες αθλητές συμμετέχουν και πρωταγωνιστούν κάθε χρόνο. Ποιος από τους παλιούς μπορεί να ξεχάσει εκείνο το πρωινό του Οκτώβρη, το μακρινό –πια- 2007 όπου ογδόντα οκτώ τολμηροί δρομείς στέκονται στην εκκίνηση του πρώτου αγώνα ultra trail στην Ελλάδα σε ένα από τα πιο παρθένα της μέρη: την Ροδόπη…

Αριθμός που φαντάζει εκπληκτικός αν αναλογιστούμε τα δεδομένα της εποχής εκείνης. Ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα όπου βλέπουμε αγώνες των 25, 40 και 50 συμμετοχών ο αριθμός εκείνος έδειχνε την δίψα των ελλήνων εραστών της υπεραντοχής, της περιπέτειας, του ορεινού τρεξίματος οι οποίοι ταξίδευαν όπου υπήρχαν τότε αγώνες για να ζήσουν την μοναδική εμπειρία. Ήταν ακριβώς εκείνη η χρονιά την οποία ξεκίνησε ουσιαστικά η εξάπλωση του αθλήματος αφού αγώνες νέοι δημιουργούνταν με μεράκι σε όλη την επικράτεια της Ελλάδας. Ποιος μπορεί ξεχάσει τον πρώτο «Ηρακλή» στην Οίτη, το πρώτο «AlpamayoPro Trailrace», το πρώτο «Μονοπάτι Παρνασσού», τον πρώτο «Kentavros Ultra Trail» στο Πήλιο;

 

Θυμόμαστε ακόμη και σήμερα με δέος τις αναφορές των αθλητών που είχαν τρέξει σε εκείνον τον αγώνα, αναφορές που έκαναν την φαντασία μας να οργιάζει, και το πάθος μας να μπορέσουμε και εμείς κάποια μέρα να βρεθούμε σε εκείνα τα μέρη να ανάβει την σπίθα και να μετατρέπεται σε φλόγα που θα παρέσερνε τα πάντα στο διάβα της. Μερικά μόνο αποσπάσματα τα οποία αποκτούν ιστορική σημασία και αξίζει να διασωθούν μιας και αποτελούν την ζωντανή ιστορία του αθλήματος στην χώρα μας:

«Στραβοκαταπίνουμε όλοι μας γιατί αρχίζουμε να νιώθουμε τι μας περιμένει. 6:30 εκκίνηση. Μέσα στη νύχτα. 88 τελικά αθλητές από 128 αρχικά, 96 στην πορεία»

«Τοξωτά Τοξωτά γεφύρια, καταρράκτες, φοβερά νερά, φοβερή βλάστηση. Έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε χώρο παραμυθιού και άξαφνα θα πεταχτεί καμιά νεράιδα μπροστά να σου φωτίσει το δρόμογεφύρια, καταρράκτες, φοβερά νερά, φοβερή βλάστηση. Έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε χώρο παραμυθιού και άξαφνα θα πεταχτεί καμιά νεράιδα μπροστά να σου φωτίσει το δρόμο»

«Περπάτημα. Περπατάμε απλά. Τίποτε άλλο. Δε σκέφτεσαι παρά μόνο τον τερματισμό εδώ που έφτασες. Θυμάσαι την ομορφιά που σου χάρισε το φιλόξενο βουνό και παίρνεις δύναμη»

«Ώρα απονομών. Συγκίνηση αληθινή. Σα να είμαστε παιδιά τους. Μένουμε με το στόμα ανοιχτό όταν ακούμε τη δήμαρχο να λέει ότι θα βραβευτούν όλοι οι αθλητές με στεφάνι από δένδρα του δάσους που μόλις τρέξατε και θα βγείτε φωτογραφία όλοι μαζί πάνω στην εξέδρα»

 

...και θα βγείτε φωτογραφία όλοι μαζί πάνω στην εξέδρα…και θα βγείτε φωτογραφία όλοι μαζί πάνω στην εξέδρα

 

«Δεν νομίζω ότι οι περισσότεροι από εμάς έχουμε τρέξει σε καλύτερη διαδρομή στην Ελλάδα. Oι άνθρωποι συγκλονιστικοί, το τοποίο μαγευτικό και η Η φύση μας έχει χαρίσει κάτι απίστευτο εκεί πάνω και οι εναλλαγές στο τοπίο είναι τόσο απίθανες που απλά χαζεύοντας γύρω …ξεχνιέσαι και ο χρόνος πετάειεμπειρία μοναδική. Η ανταπόκριση των ντόπιων έκανε την διαφορά, μας έκανε να νιώθουμε όλοι μια παρέα. Εκκίνηση με φακούς στην πρωϊνή δροσιά και πορεία με την συνοδεία σαξόφωνου. Χάραμα μέσα στο κατάφυτο δάσος και διάσχυση μέσα σε βροχή. Τί σκέφτεται άραγε ο καθε ένας από εμάς την ώρα του αγώνα του;»

«Σαν δρομέας/κάτοικος πόλης, νιώθω πολύ λίγος για να σχολιάσω το Δάσος που τρέξαμε. Απλά να πω ότι δεν ήξερα ότι έχουμε τέτοια μαγικά μέρη στην Ελλάδα. Η φύση μας έχει χαρίσει κάτι απίστευτο εκεί πάνω και οι εναλλαγές στο τοπίο είναι τόσο απίθανες που απλά χαζεύοντας γύρω …ξεχνιέσαι και ο χρόνος πετάει. Μοναδική φύση και ειλικρινά νιώθω ευλογημένος που είχα την ευκαιρία να τη νιώσω από κοντά και να περάσω μια τέτοια δρομική εμπειρία.»

«Τέτοιο πάθος τέτοια ζεστασιά δεν ξανάγινε. Όλοι αυτοί μήπως ήρθαν από άλλη πατρίδα, γιατί στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοια παιδεία, η έστω τόσο ανεπτυγμένο το αίσθημα τις ευθύνης και τις αγάπης για τον τόπο μας…»

 

 

Φέτος, δέκα χρόνια μετά τίποτα δεν φαίνεται να θυμίζει τις ρομαντικές και πρωτόγνωρους για όλους στιγμές εκείνες. Αυτό που έχει μείνει αναλλοίωτο, είναι η αγάπη των ανθρώπων του Παρανεστίου για τον τόπο και τον αγώνα τους! Ο κύριος αγώνας του Παρανεστίου αγγίζει τα 100 μίλια ενώ η διοργάνωση έχοντας περάσει από πολλές οργανωτικές αλλαγές έχει κατασταλάξει σε ένα συγκεκριμένο σχήμα το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ περιλαμβάνει έξι αγωνιστικές διαδρομές για όλα τα γούστα και τις δυνατότητες:

 

  • Virgin Forest Ultra Trail (VFUT): 162km, 6887m D+, Όριο 40 ώρες
  • Nature Trail (NTR): 110km, 4675m D+, όριο 24 ώρες
  • Paranesti Path (PP): 46km, 1930 D+, όριο 8 ώρες
  • Nestos Trail (NT): 10km
  • Άλκιμοι Παίδες Ι & ΙΙ: 1.200μ – 2.500μ για παιδιά 10-13 και 14-17 ετών αντίστοιχα
  • Special VFT: 800μ για άτομα με ειδικές ικανότητες

 

Οι αθλητές που έχουν τρέξει στα μονοπάτια του Παρανεστίου εκατοντάδες! Ανάμεσά τους βέβαια και μερικά από τα σπουδαιότερα ονόματα του ορεινού τρεξίματος της χώρας μας. Στον μεγάλο αγώνα της διοργάνωσης ξεχωρίζουν οι τρεις νίκες του Νίκου Καλοφύρη, οι δύο του Παντελή Καμπαξή (η μία κοινή με τον Γιάτσεκ Μπόγκοτς) και βέβαια η μεγάλη νίκη το 2016 της Κατερίνα Τσέκοσκα η οποία τρέχοντας για πρώτη φορά αυτή την απόσταση, απέδειξε με τον καλύτερο τρόπο ότι οι γυναίκες μπορούν εξίσου καλά και στις υπεραποστάσεις βουνού!

Δείτε στο ωραίο γραφικό της διοργάνωσης τους νικητές του κυρίως αγώνα του VFT.

 

 

Θα συμπληρώσουμε τις γυναίκες νικήτριες του αγώνα από το 2007 μέχρι και σήμερα.

  • 2007: Ιρένα Μαλιμπόρσκα, 12.12.45, 102χλμ, 2970 D+
  • 2008: Ιρένα Μαλιμπόρσκα, 15.26.56, 108χλμ, 3980 D+
  • 2009: Ιρένα Μαλιμπόρσκα – Αμαλία Ματθαίου, 14.44.02, 105χλμ, 3600 D+
  • 2010: Αμαλία Ματθαίου: 15.08.54, 110χλμ, 3990 D+
  • 2011: Ιρένα Μαλιμπόρσκα, 14.59.31, 110χλμ, 4145 D+
  • 2012: Μάρα Καλογήρου, 19.17.57, 128χλμ, 5.325 D+
  • 2013: Αμαλία Ματθαίου, 29.11.17, 159χλμ, 6200 D+
  • 2015: Monika Filipova, 30.50.53, 162χλμ, 6889 D+
  • 2016: Katarzyna Cekoska, 24.58.53, 162χλμ, 6889 D+

Φέτος ο ανταγωνισμός αναμένεται να είναι ακόμη μεγαλύτερος. Ξεχωρίζουν δύο επανεμφανίσεις. Μεγάλη επιστροφή για τον Γιάννη Κουρκουρίκη μετά τη νίκη του το 2013, πρώτη χρονιά που ο αγώνας άγγιζε τα 100 μίλια (159 χλμ) όπου είχε τερματίσει σε 21.17.17. Ο Κουρκουρίκης είχε δύο 3ες θέσεις το 2010 και 2011 και μία 5η το 2012. Επανεμφάνιση όμως και μετά από πέντε χρόνια του Νίκου Κωστόπουλου ο οποίος θα προσπαθήσει σε αυτή την απόσταση για πρώτη φορά. Τελευταία του συμμετοχή στο VFUT το 2012 όπου ο αγώνας ήταν απόστασης 128 χλμ οπότε και είχε τερματίσει στην 9η θέση σε 18:01:16. Καλύτερή του εμφάνιση το 2009 όπου κατέκτησε την 3η θέση του βάθρου ενώ το 2010 και 2011 τερμάτισε 7ος και 6ος αντίστοιχα.  Από εκεί και πέρα σταθερές αξίες στον αγώνα οι Μωυσής Φολτόπουλος (1η θέση 2015, 3η θέση 2013), ο γερόλυκος Δημήτρης Βενετικίδης (1η θέση 2007, 3η θέση 2016), ο Δημήτρης Ζιαμπάρας (2η θέση 2016) και βέβαια η μεγάλη περσινή νικήτρια Katarzyna Cekoska.

 

Η τριάδα των νικητών του VFUT 2016Η τριάδα των νικητών του VFUT 2016

 

Στον «100άρη» NTR o Σταύρος Στεφανής μετά την πολύ καλή εμφάνισή του στον Transgrancanaria των 96χλμ το 2012 και με αρκετούς TERA στα πόδια του, θα σπάσει για πρώτη φορά το φράγμα των 100 χιλιομέτρων σε αγώνα όντας το απώτερο φαβορί για τη νίκη με απώτερο στόχο όπως μας έχει εκμυστηρευτεί το εισιτήριο για την συμμετοχή του στον CCC του 2018. Μπορεί να μην συγκαταλέγεται πια στα φαβορί αλλά χρήζει αν μη τι άλλο αναφοράς! Ο λόγος για την επανεμφάνιση στους αγώνες του Παρανεστίου μετά το 2011, πολυνίκη του αγώνα και μία από τις πιο εμβληματικές μορφές του ορεινού τρεξίματος στην χώρα μας, της Ιρένα Μαλιμπόρσκα η οποία μετράει τέσσερις νίκες (2007, 2008, 2009, 2011).

 

H Ιρένα Μαλιμπόρσκα μόλις έχει τερματίσει νικήτρια στο πρώτο VFT 2007!

H Ιρένα Μαλιμπόρσκα μόλις έχει τερματίσει νικήτρια στο πρώτο VFT 2007!

 

Συνολικά, σύμφωνα με τις λίστες συμμετοχών, σχεδόν 500 δρομείς από όλη την Ελλάδα αναμένεται να συμμετάσχουν σε κάποιον από τους Αγώνες Βουνού Παρθένου Δάσους Παρανεστίου. Οι ετοιμασίες της οργανωτικής ομάδας και των εκατοντάδων εθελοντών πυρετώδης, όμως καθ’ ύλην αρμόδιος για να μας μιλήσει για όλα αυτά και πάντα πρόθυμος να ανταποκριθεί έστω και τελευταία στιγμή στο αίτημά μας να μάθουμε τα τελευταία νέα, δεν είναι άλλος από τον τεχνικό διευθυντή της, τον Μιχάλη Παπαδόπουλο!

 

[Advendure]: Φτάσαμε αισίως στην 11η διοργάνωση του Virgin Forest Trail. Νιώθετε ότι ένα κεφάλαιο έχει κλείσει και ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα μίας νέας εποχής για τον παλαιότερο αγώνα υπεραπόστασης βουνού στην χώρα μας;

[Μ. Παπαδόπουλος]: Όντως φέτος η διοργάνωση συμπληρώνει έντεκα χρόνια συνεχούς παρουσίας στο χώρο του ορεινού τρεξίματος, με πολλές χαρές, συγκινήσεις, επιτυχίες, καινοτομίες συνεργασίες, παρουσίες σε διεθνείς και ελληνικές διοργανώσεις αλλά και αντιπαραθέσεις, ατυχίες και απογοητεύσεις. Διαχειριστήκαμε με επιτυχία δύσκολες καταστάσεις, με οργανωτικό κόστος. Υπάρχει επίσης συσσωρευμένη πολύχρονη εμπειρία αναφορικά με τους αγώνες βουνού. Με δεδομένο τα στοιχεία αυτά και με βάση ότι οι αγώνες βουνού είναι μια δυναμική διεργασία που διαρκώς εξελίσσεται σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον, έχουμε και τη βούληση και την πεποίθηση να προβούμε στις ενέργειες εκείνες που θα αναβαθμίσουν τη διοργάνωση.

 

 

[Advendure]: Βλέπουμε φέτος ότι στις λίστες συμμετοχών φιγουράρουν περισσότεροι αθλητές της «πρώτης γραμμής» σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Πιστεύεις ότι ο έντονος συναγωνισμός δίνει άλλο πρεστίζ σε μία διοργάνωση;

[Μ. Παπαδόπουλος]: Όχι μόνο φέτος αλλά και σε προηγούμενες διοργανώσεις υπήρχαν στη λίστα συμμετοχών των αγώνων της διοργάνωσης, ονόματα αθλητών «πρώτης γραμμής». Είναι γεγονός ότι η παρουσία αθλητών υψηλού επιπέδου δημιουργεί έναν έντονο συναγωνισμό μεταξύ τους και δίνει ένα γόητρο στον αγώνα και τη διοργάνωση. Σίγουρα είναι θετικό στοιχείο για την κάθε διοργάνωση η παρουσία αθλητών υψηλού επιπέδου. Για μένα προσωπικά είναι χαρά να υποδέχομαι στους αγώνες της διοργάνωσης αθλητές όλων των επιπέδων και αυτούς που βρίσκονται σε υψηλό επίπεδο αλλά και εκείνους που είναι σε ένα χαμηλότερο. Μη ξεχνάτε ότι ο αριθμός των elite αθλητών είναι μικρότερος των υπολοίπων.

 

[Advendure]: Διαβάσαμε φέτος στην πρόσφατη εγκύκλιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος για την “δυνατότητα και ανάγκη αδειοδότησης” μαζικών δραστηριοτήτων όπως οι αγώνες ορεινού τρεξίματος των οποίων οι διαδρομές περνούν από Ζώνες Προστασίας των Εθνικών Δρυμών. Πως σχολιάζετε αυτή την ενέργεια του Υπουργείου; Μιας και οι διαδρομές των αγώνων διασχίζουν ένα από τα πιο παρθένα δάση στην Ελλάδα, προβαίνει η διοργάνωση σε όλα όσα χρειάζεται, τόσο ουσιαστικά όσο και τυπικά, για να είναι σύννομη με το νέο καθεστώς;

[Μ. Παπαδόπουλος]: Είναι πιστεύω η ώρα, με την αύξηση και γιγάντωση των αγώνων βουνού, όλοι οι ενδιαφερόμενοι και εμπλεκόμενοι στις συγκεκριμένες δραστηριότητες, υπό την εποπτεία ενός επίσημου φορέα να οριοθετήσουν τις αρχές, τις αξίες και τους κανόνες λειτουργίας. Αν πράγματι όλοι οι εμπλεκόμενοι αγαπούν και σέβονται αυτό το οποίο υπηρετούν και δεν ενεργούν κερδοσκοπικά θα πρέπει να βρουν τη χρυσή τομή. Σε ότι αφορά τη διοργάνωση VFT, παίρνουμε όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα και κάνουμε όλες εκείνες τις ενέργειες ώστε να λειτουργούμε με κάθε νομιμότητα. Ανέκαθεν είχαμε αναπτύξει πολύ καλή συνεργασία με το δασαρχείο Δράμας και το Φορέα Διαχείρισης Οροσειράς Ροδόπης, την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, την Αντιπεριφέρεια Δράμας που είναι και εκ των συνδιοργανωτών της διοργάνωσης.

 

[Advendure]: Θα σας ενδιέφερε η συμμετοχή σε ένα καλεντάρι κάποιας διεθνούς σειράς αγώνων; Είναι κάτι που είχατε ή έχετε κατά νου;

[Μ. Παπαδόπουλος]: Όπως γνωρίζετε και οι τρεις αγώνες της διοργάνωσης (VFUT,NTR,PP) είναι πιστοποιημένοι και αξιολογημένοι στην I.T.R.A. όπως επίσης οι δύο αγώνες VFUT και ΝΤR αποτελούν κριτήρια πρόκρισης για το Σπάρταθλο. Βέβαια η συμμετοχή σε ένα καλεντάρι διεθνών αγώνων αποτελεί για τη διοργάνωση βασικό μελλοντικό στόχο και πάνω σ’ αυτό εργαζόμαστε.

 

[Advendure]: Έχετε ζήσει την ανάπτυξη του ορεινού τρεξίματος στην Ελλάδα από πρώτο χέρι. Φέτος είναι ίσως η πρώτη χρονιά που διαπιστώνουμε σε τόσο μεγάλο βαθμό, αγώνες να «φυτοζωούν» με 25, 40 ή 50 συμμετέχοντες, να αναβάλλονται ή να προκηρύσσονται και να ματαιώνονται λόγω μειωμένης ζήτησης. Πως βλέπετε την πορεία του αθλήματος στην Ελλάδα; Τι πρέπει να μείνει ή να αλλάξει ούτως ώστε η πορεία αυτή να συνεχιστεί;

[Μ. Παπαδόπουλος]: Τα τελευταία χρόνια το ορεινό τρέξιμο παρουσιάζει μια μεγάλη ανάπτυξη και δείχνει να γιγαντώνεται. Βέβαια η ανάπτυξη αυτή, κατά τη γνώμη μου δεν γίνεται προγραμματισμένα και ορθολογικά. Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο ανάπτυξης. Παράγοντες όπως η έλλειψη κάποιου συντονιστικού οργάνου, φορέα, ή ομοσπονδίας, η έλλειψη κανόνων λειτουργίας, η κερδοσκοπία, ο αθέμιτος ανταγωνισμός, μικροεγωϊσμοί και η απουσία δρομικής παιδείας δημιουργούν στρεβλώσεις και αποτυπώνουν την ελληνική πραγματικότητα και στο χώρο αυτό. Θέλω να πιστεύω ότι το ορεινό τρέξιμο είναι για όλους μια βαθύτερη ανάγκη και όχι μια μόδα της εποχής που θα περάσει σε λίγα χρόνια. Νομίζω ότι από την πλειάδα αυτή των αγώνων που εμφανίζονται κατά τακτά διαστήματα θα επιβιώσουν όσοι έχουν ξεκάθαρους στόχους, παρακινούν τον κόσμο για υποστήριξη και υπεράσπιση κάποιας ιδέας καθώς και όσοι αντέξουν στα λειτουργικά έξοδα.

 

[Advendure]: Μπορείς να μας δώσεις τις τελευταίες λεπτομέρειες από την πορεία των εργασιών στα μονοπάτια των αγώνων; Σε τι κατάσταση βρίσκονται; Ποιές είναι οι δυσκολίες που αναμένεται να συναντήσουν οι αθλητές;

[Μ. Παπαδόπουλος]: Αναφορικά τώρα με τη διοργάνωση VFT θα ήθελα να πω ότι μια βδομάδα πριν τις εκκινήσεις των αγώνων, όλα είναι έτοιμα. Τα μονοπάτια είναι καθαρισμένα και σηματοδοτημένα υποδειγματικά. Τα ΣΤΕΚ έχουν στελεχωθεί από καιρό με έμπειρους εθελοντές. Φέτος όλοι οι αθλητές των αγώνων VFUT και NTR έχουν τη δυνατότητα να μείνουν στις ανακαινισμένες εγκαταστάσεις του οικισμού φιλοξενίας Μεσοχωρίου. Υπάρχουν τρεις ομάδες διάσωσης και η ΕΜΑΚ. Το μηχανικό του στρατού θα στήσει τη γέφυρα του Αρκουδορέματος, έχει βγει η διαταγή απαγόρευσης της θήρας στην περιοχή των διαδρομών. Ο καιρός προβλέπεται καλός, ο εφοδιασμός των ΣΤΕΚ με τα προβλεπόμενα συνεχίζεται. Όλα λοιπόν κατατείνουν ότι και φέτος θα έχουμε μια πετυχημένη διοργάνωση. Θα συνιστούσα λοιπόν οι αθλητές και εθελοντές να έχουν υπομονή και επιμονή στο έργο τους και να κατανοήσουν ότι βρίσκονται στο πιο ακραίο σημείο του ελλαδικού χώρου μέσα σε ένα σπάνιο οικοσύστημα.

 

 

Αυτοσχέδια γεφύρια για τους αγώνες!Αυτοσχέδια γεφύρια για τους αγώνες!

 

[Advendure]: Θα υπάρξουν κάποιες αλλαγές φέτος στο διοργανωτικό κομμάτι των αγώνων; Τι θα πρέπει να περιμένουν όσοι ταξιδέψουν μέχρι το Παρανέστι; Θα υπάρξουν κάποια πολιτιστικά δρώμενα ή άλλες εκπλήξεις κατά την διάρκεια του αγωνιστικού τριημέρου;

[Μ. Παπαδόπουλος]: Για όσους θα ταξιδέψουν στο Παρανέστι θα διαπιστώσουν κατ’ αρχήν το φιλικό κλίμα και τη ζεστή υποδοχή και αποδοχή των κατοίκων ∙ τη φιλοξενία των αθλητών των αγώνων VFUT και NTR στον ανακαινισμένο οικισμό του Μεσοχωρίου ∙ τη μεταφορά τους από και προς τον οικισμό με ευθύνη της διοργάνωσης, τόσο κατά την εκκίνηση όσο στον τερματισμό. Επίσης θα παρουσιαστούν πολλές παράλληλες εκδηλώσεις με μουσικά συγκροτήματα και τυμπανιστές. Συμμετοχή και επίδειξη των Ολυμπιακών αθλημάτων για τους μαθητές, από έμπειρους καθηγητές φυσικής αγωγής. Φυσικά την Κυριακή το πρωί θα υπάρχει ο αγώνας των 10 χιλιομέτρων στην παραδεισένια διαδρομή του Νέστου, ενώ θα υπάρξουν και δύο παιδικοί αγώνες 1200 και 2500 μ όπως επίσης και αγώνας 800 μ για άτομα με ειδικές ικανότητες. Μπορεί κάποιος να χαρεί το υπέροχο φυσικό τοπίο και να συμμετάσχει βιωματικά σε κάποιον από τους αγώνες που ανέφερα.

 

Οι εκδηλώσεις του 11ου Virgin Forest Trail ξεκινούν την Πέμπτη 12 Οκτωβρίου και βέβαια κορυφώνονται την Παρασκευή και το Σάββατο με την διεξαγωγή των αγώνων. Δείτε το πλήρες πρόγραμμα της διοργάνωσης:

 

 

Καλή επιτυχία σε όλους, διοργανωτές και αθλητές!

advendure.com